Rozdział 57 Kacyk??

Izabella

Leżałam sobie na tarasie z głową na kolanach Harrego. Mam lekkiego kaca. Jest 12 i wszyscy powoli schodzą się na dół. Niall i Cama byli pierwsi. Brunetka wzięła wodę i aspirynę, a blondynek najpierw zajrzał do lodówki. Oboje dołączyli do mnie i Harrego na tarasie.

- Kacyk?- zapytałam.

- Ty też?- pokiwałam głową. 

Następni byli Lou i El. Pasiasty trzymał się całkiem nieźle, ale jego dziewczyna była ledwo przytomna. Przyglądałam się mu co on znowu wymyślił. Porwał brunetkę na ręce i pobiegł w kierunku wody. Po chwili oboje wrócili cali mokrzy.

- Nie odzywam się do ciebie.- powiedziała obrażona brunetka i poszła z powrotem na górę.

- Oj El wiesz, że cię kocham.- krzykną za nią za co dostał ode mnie poduszką.

- Ciszej.- zrezygnowany usiadł na fotelu.

Przyszła kolej na Emili i Zayna. Oni byli w wyśmienitych humorach. Malik usiadł na jednym z foteli, a blondynka na jego kolanach promiennie się uśmiechając.

- Gdzie Liam?- zapytała.

- Śpi.- odpowiedzieliśmy z Harrym jednocześnie. 

- To trzeba go będzie pójść obudzić, Patrick zaprosił nas na kłady.- powiedziała Emili.
- Zaraz zejdą, daj im jeszcze pospać.- powiedziałam
- Zejdą?-zdziwiła się Emi.
- No wiesz Alice i Liam.- wyjaśniłam, moja przyjaciółka zrobiła wielkie oczy.- Było tak wcześnie nie zmyć się z Malikiem to byś wiedziała.
- Mówisz poważnie nasza Ali i Liam.
- Jak najbardziej.- na potwierdzenie moich słów z kuchni dobiegły nas śmiechy. Wszyscy poszliśmy do kuchni. Tam Liam i Alice oblewali siebie nawzajem ketchupem. Obserwowaliśmy ich uważnie. W pewniej chwili Liam bez słowa przyciągną do siebie blondynkę i pocałował. Wywołało to u nas zdziwienie bo Liam nigdy nie było otwarty w okazywaniu swoich uczuć.- Czy wy widzieliście to samo?- zapytałam resztę.
- Tak.- odpowiedział mi Zayn. Zakochańce oderwali się od siebie i spojrzeli na nas.
- Część wam.- odezwała się niepewnie Alice. Chciała już uciec na górę, kiedy Li złapał ją w tali i przyciągną do siebie.
- Chłopaki to jest Alice.- powiedział.
- Wiemy.- zaśmiał się Lou.
- Jesteśmy razem.
Ruszyliśmy z miejsca i zaczęliśmy im gratulować. Miło było patrzeć na szczęśliwych przyjaciół. Wymknęłam się z pokoju, na taras za mną wyszedł Harry. Jego ręce oplotły mnie w tali, a głowę położył na moim obojczyku. Cieszyłam się, że go wtedy spotkałam, już po prostu nie wyobrażam sobie życia bez tych zielonych oczu wpatrzonych we mnie, bez pocałunków co rano.
- Zamieszkaj ze mną.- powiedział. Obróciłam się w jego ramionach i spojrzałam w te zielone oczy.
- Co?- zdziwiłam się.
- Zamieszkaj ze mną, tak na prawdę a nie tylko z jedną szufladą w komodzie. Chcę budzić się przy tobie co rano, chcę żebyś pojechała ze mną do Holmes Chapel, poznała mamę, Robina i Gemmę.
- Kiedy?- zapytałam.
- Teraz, bo później mamy misję.
- Misję? - zdziwiłam się.
- Leo wytłumaczy ci wszystko, a teraz marsz się pakować.
- A może byś mi pomógł?- zapytałam cwaniacko się uśmiechając. Harry zabawnie poruszył swoimi brwiami.
Ze śmiechem skierowaliśmy się na schody.
- A wam co tak wesoło?- zapytała Emili
- A jakoś tak.- odpowiedziałam.
- Nie ma seksu idziemy na kłady.- powiedział Lou.
- Tylko my nie pójdziemy.- powiedziałam.
- Jedziemy do Holmes Chapel.- dodał Loczek.
- Czyli będą małe Hazziątko.- ucieszył się Lou, spojrzałam na Harrego on na mnie i oboje zaczęliśmy się śmiać.
- Przykro mi Lou, ale się mylisz. Jeśli chce ci się dzidziusia to poproś El może się zgodzi.- powiedziałam i oboje ruszyliśmy z Harrym na górę.
Za nim weszliśmy do pokoju chłopak namiętnie mnie całował. Harry usiadł na łóżku, a ja na jego kolanach. Lekko przygryzał płatek mojego ucha, dłońmi badał każdy fragment mojego ciała. Nasze czułości przerwał mój telefon. Niechętnie oderwałam się od Hazzy i odebrałam.
- Leo co się stało?
- Mam do ciebie prośbę.
- Mów.
- Więc dzwoniłem do cioci Agi i zaprosiłem ją na ślub, a ona powiedziała, że pewnie ich nie będzie. Trzy bilety do Londynu to całkiem spory wydatek. Krucho u nich, ale ciocia pomocy nie przyjmie. Na prawdę chcę ciocię, Dawida i Paulę widzieć na ślubie. Trzeb ich zacne tyłki wpakować do samolotu. Sam bym pojechał, ale nie zostawię Ann, a ona ze mną nie może pojechać. Doktor kazał jej dużo odpoczywać i żadne  podróże nie wchodzą w grę. Pojechałabyś do Krakowa i wpakowała ich tyłki do samolotu. Izunia proszę.- ostatnie słowa wypowiedział po polsku.
- Jasne, tylko że z Harrym najpierw jedziemy do jego rodziców.
- Będę wujkiem.- ucieszył się Leo.
- Co wam na mózg pada z tą ciążą. Leo nie będziesz wujkiem, ale tatą na pewno. - wydarłam się na niego.
- Sorki maleńka. No dobra to ja wam nie przeszkadzam.
- Pa Leo.
- Ale pewna jesteś, że nie będę wujkiem?- zapytał.
- Leo ty mnie lepiej nie wkurzaj.- powiedziałam i się rozłączyłam. Harry patrzył na mnie rozbawiony.- Wszystkim marzy się małe Hazziątko.
- A tobie kochanie?- zapytał Harry.
- Kiedyś tak, ale nie w tej chwili.- Harremu nieco oczy posmutniały.- Harry co jest?
- Nic.
- Tobie się marzy?
- Fajnie by było mieć takiego małego szkraba. Jeszcze możemy poczekać.- ten cudowny uśmiech znowu zagościł na jego ustach.- Ja nas spakuję, a ty pójdź się szykować.
Poszłam do łazienki, wcześniej biorąc jakieś ciuchy na przebranie. Weszłam do łazienki, rozebrałam się i wskoczyłam pod prysznic. Dotknęłam swojego brzuch. Czemu na samą myśl, że tam w środku mogłoby się rozwijać jakieś nowe życie, na moich ustach wpłyną uśmiech. Wyszłam, wytarłam się i nasmarowałam balsamem. Ubrałam czystą bieliznę, czarne rurki i czerwoną koszulkę. <klik>. Wysuszyłam włosy i zebrałam je w luźny kok. Na stopy nałożyłam czerwone szpilki, oczy pociągnęłam czarnym tuszem do rzęs i byłam gotowa. Do kosmetyczki wrzuciłam wszystkie kosmetyki, natrafiłam na pudełko z tabletkami antykoncepcyjnymi. Wrzuciłam je do kosza i wyszłam z łazienki. Harry pakował nasze rzeczy do walizek. Podeszłam do niego i się przytuliłam.
- Zmieniłam zdanie. - powiedziałam patrząc mu w oczy.
- Co?
- Chcę takiego małego szkraba.- odpowiedziałam. Jego oczy uważnie mi się przyglądały.- Ale wiesz, bez żadnego planowania. Po prostu przestanę brać tabletki i tyle.
- Izi jesteś tego pewna?
- Tak.
Harry porwał mnie na ręce i zaczął mną kręcić. Boże jak ja kocham tego wariata.
___________________________________________________________
Dzisiaj to na tyle. Mam nadzieję, że się wam podoba. Czekam na wsze komentarze i do następnego