25. Rodzinne święta

Liliana 
- Bierzemy ślub- powiedziała Eleanor.
- To wspaniale.
- W sylwestra- dodał zadowolony Louis.
- Skąd ten pośpiech?- zapytał Harry.
- Tak jakoś. 
- Gratulacje- oboje zaczęliśmy ich przytulać.
- Chcemy też, żebyście byli świadkami.
Spojrzałam zaszokowana na parę. Louis wcale nie wyglądał jakby żartował. Pierwszy ockną się Harry.
- Bardzo nam miło- stwierdził i przytulił przyjaciela. Poszłam w jego ślady.
Na zewnątrz czekała na nas limuzyna. Pojechaliśmy nią pod salę. Harry pomógł mi zdjąć płaszcz i zniknęliśmy w tłumie gości. Każdy mi gratulował, a Hazza nie odstępował mnie na krok. Usiedliśmy do stołu aby coś zjeść.
- No i widzisz fajnie jest, a ty nie chciałaś iść.
- Bolą mnie już plecy. Z chęcią bym już wróciła do domu.
- Dla mojej księżniczki wszystko.
Harry złapał mnie za rękę i poszliśmy w stronę wyjścia.
Wigilia
Na święta przyjeżdżają do nas rodzicie Harry'ego. W legginsach i koszulce Harry'ego piekłam ostatnie ciasto. Chłopak i dziewczynki mieli za zadanie ubrać choinkę. Ciasto było upieczone, a ja poszłam na górę się przyszykować. Wzięłam prysznic i ubrałam się w czarną sukienkę, na nogi założyłam czerwone szpilki. Gotowa wyszłam z łazienki. W sypialni siedział Harry ubrany już w garnitur.
- Pięknie wyglądasz.- Stwierdził.- Mam coś dla ciebie.
- Harry nie trzeba.
- Kochanie nie marudź, są święta i chcę ci dać prezent.
Na szyji zapiął mi piękny naszyjnik z serduszkiem. Odwróciłam się do niego przodem i delikatnie pocałowałam.
- Ja też mam coś dla ciebie.
- Jesteś wystarczającym prezentem.
- Ale i tak mam dla ciebie prezent. 
Podałam mu jeden z moich notesów. Spojrzał na mnie zaszokowany.
- Napisałam coś nowego i specjalnie dla ciebie przetłumaczyłam na angielski. 
- Naprawdę, myślałem że nie lubisz jak czytam twoje książki.
- Chciałam zrobić wyjątek.
Pocałowałam go w usta i wyszłam z pokoju zostawiając go samego. Na dole w salonie bawiły się wyszykowane dziewczynki. Zaczęłam rozkładać naczynia na stole. Zostało tylko czekać na rodziców Harry'ego. Usiadłam na kanapie kiedy ktoś zapukał do drzwi.
- Babcia.
 Z podłogi zerwała się Darcy i zaczęła biec w stronę drzwi. Ze śmiechem poszłam za nią otworzyć drzwi.  Przywitałam się z Ann i Robinem. 
- Ja pójdę po Harry'ego.
- No właśnie gdzie on zniknął?
- Czyta.- odpowiedziałam.
Na twarzach rodziców Harry'ego malował się szok. Uśmiechając się pod nosem poszłam na górę. Miło spędziliśmy wspólną Wigilię. Dziewczynki były zadowolone z masy prezentów. Rodzice także. 
- Możecie przenocować u nas.- powiedziałam.
- Nie będziemy siedzieć wam na głowie.
- Z wami, jak wam przetłumaczyć, że nie będziecie przeszkadzać.
- Wrócimy do domu. Trzymajcie się.
Razem z Harry'm zaczęliśmy sprzątać, dziewczynki dawno już spały. Kiedy naczynia były w zmywarce my także poszliśmy spać. W nocy obudził mnie jakiś hałas.
- Harry ktoś jest na dole.- powiedziałam budząc męża,
- Co? Już sprawdzam.
Harry wstał z łózka i zaspany zszedł na dół. Poszłam za nim. Po cichu schodziliśmy na dół. Chłopak podszedł do postaci stojącej w salonie i oboje zaczęli się szarpać. Ja byłam mądrzejsza i zapaliłam światło. Harry zdziwiony spojrzał na naszego włamywacza.
- Louis czy ciebie do reszty pogięło?- zapytał.
Włamywaczem był nasz przyjaciel przebrany za Świętego Mikołaja. Zaczęłam się śmiać. 
- Chciałem wam tylko prezenty przynieść. Dostałem we własne urodziny.
- Nikt nie kazał ci się skradać.- zauważył Harry.
- Lili może chociaż ty docenisz moje poświęcenie.
- Docenię Mikołaju.
Podeszłam do chłopaka i go przytuliłam. Miał nawet brodę.
- Wiesz co ale ta twoja biała broda mnie kuje.
- Sorki.
Teraz broda na gumce znajdowała się z drugiej strony jego głowy. Oboje z Harry'm zaczęliśmy się śmiać.

---

W końcu udało mi się przepisać. Mam nadzieję, że rozdział się podobał. Mile widziane komentarze i do następnego.