Epilog

Kochać to także umieć się rozstać. Umieć pozwolić komuś odejść, nawet jeśli darzy się go wielkim uczuciem. Miłość jest zaprzeczeniem egoizmu, zaborczości, jest skierowaniem się ku drugiej osobie, jest pragnieniem przede wszystkim jej szczęścia, czasem wbrew własnemu

Parę lat później

Izabella

Zamknęłam album i spojrzałam na Darcy siedzącą na łóżku. Jak na sześciolatkę była  bardzo mała. Brązowe loczki układały się wokół jej słodkiej twarzyczki. Piwne oczy były szczęśliwe, a na ustach gościł uśmiech. To już dzisiaj z trasy wracają chłopaki. Na półkę odłożyłam album. 

- Co ubieramy się?- zapytałam córki. 

- Tak mamusiu.- powiedziała. 

Podałam jej ciuchy, a ta pobiegła do łazienki się ubrać. Sama poszłam szukać czegoś do ubrania. Wszystko było na mnie za ciasne, a nie miałam okazji pójść na zakupy. No cóż Harry się zdziwi. Kiedy ja tak wybierałam ciuchy z łazienki wybiegła Darcy już kompletnie ubrana. 

- Mamusiu już.- powiedziała.

- To ty biegnij po brata, a ja się ubiorę.

- Dobrze.- wybiegła z pokoju.

Wzięłam jeansowe szorty i białą bluzkę. <klik> Szybko się ubrałam. Na dole czekały na mnie dzieci.  One też bardzo stęskniły się za Harry'm. Zapięłam je w samochodzie i pojechaliśmy na lotnisku. Przy wyjściu czekały Emili z Mellody, Alice, Camil i El z Kevin'em. 

- Czemu nie czekacie w środku?- zapytałam.

- Bo tam są fanki.- odpowiedział Ali delikatnie głaszcząc już sporawy brzuszek.

- Aha.

Trochę tak postałyśmy, dopóki ze środka nie było słychać pisków. Spojrzałam na dziewczyny i razem zaczęłyśmy się śmiać.

- Ciociu, a kiedy wróci tatuś?- zapytał mnie Kevin.

- Niedługo.- odpowiedziałam.- Nie wiem jak wy, ale ja nie mam zamiaru dzielić się swoim mężem z tymi wariatkami.

Dziewczyny się ze mną zgodziły, weszłyśmy do środka, nasi chłopcy byli otoczeni przez piszczące nastolatki. W końcu udało nam się jakoś przebić do nich. Zanim zostałam przytulona przez własnego męża on spełnił swój rodzicielski obowiązek i mocno wyściskał bliźniaki. Podszedł do mnie, złapał w tali i podniósł do góry jednocześnie obracając nas wokół własnej osi. Owinęłam nogi wokół jego pasa, a ręce zarzuciłam na jego szyję. Delikatnie mnie pocałował. Jego dłonie jeździły po moich plecach. Żadne z nas nie przejmowało się ludźmi którzy nam się przyglądali, ani tym, że jutro pewnie znajdziemy się na pierwszych stronach gazet. Trochę zdziwiony przeniósł ręce na mój brzuch. Jak ja kochałam ten jego dotyk. 

- Izi, czy ja o czymś nie wiem?- zapytał 

- Darcy lubi uczyć się francuskiego, Alan ciągle męczy mnie, żebym nauczyła go grać na gitarze.

- Kochanie nie o to mi chodzi.- powiedział znowu gładząc lekko widoczny brzuszek.

- No wiesz, pamiętasz jak się żegnaliśmy trzy miesiące temu?- pokiwał twierdząco głową- No widzisz, powiększy się nam rodzina o jednego członka.

- Na prawdę?- zapytał.

- Tak Hazza jestem w ciąży.

Znowu namiętnie wpił się w moje usta. No cóż całą rozmowę przeprowadziliśmy na lotnisku, a on wyraźnie się ucieszył.

- Pewna jesteś, że tylko o jednego?

- Tak Harry.- odpowiedziałam.- Tym razem to na pewno nie będą bliźniaki.

Emili

Zayn położył Mellody spać, z dobrą godzinę czytał jej różne bajeczki. Nasza córeczka bardzo stęskniła się za nim, szczerze ja też. 

- Nalać ci wina?- zapytał mnie z kuchni.

- Tak.

Mój kochany mąż z dwoma kieliszkami wina usiadł obok mnie na kanapie. Upiłam łyk czerwonego trunku i się do niego uśmiechnęłam. Wino było słodkie, take jak lubię.
- Musimy porozmawiać.- zaczął poważnie, a ja aż się przestraszyłam.- Mellody chce mieć rodzeństwo i chyba przydało by się spełnić jej marzenie.
- Mówisz, że masz ochotę na drugie dziecko?- zapytałam.
- Tak kochanie.- powiedział pochylając się nade mną.
- To czemu wykręcasz się Mellody?
- Bo ona chce mieć braciszka, albo siostrzyczkę. Powiedziała mi.
Zayn zabrał mi kieliszek z rąk i postawił go na stole obok swojego. Jak mnie całował to jeszcze czułam jego smak na jego ustach. Wziął mnie na ręce i zaniósł do naszej sypialni.

Camil

- Przemyślałam wszystko o jeżeli nie możemy mieć własnych dzieci to adoptujmy.- powiedziałam do Nialla.

- Jesteś tego pewna kochanie?- zapytał patrząc na mnie swoimi niebieskimi ślepiami.

- Tak jestem pewna Niall.

Blondynek z czułością wpił się w moje usta. Odwzajemniałam każdy pocałunek. 

Alice 

Liam gładzi mój brzuch, później zaczął go całować. Jego usta przeniosły się  na moje. Tęskniłam za nim.

- Już nie mogę się doczekać kiedy ją zobaczę.- powiedział między pocałunkami. 

- Ja też.

________________________________________________________

I mamy epilog, tak oto historia dobiegła końca. Zawszę będę wracać do niej z sentymentem bo to moja pierwsza taka zabawa. Z wielki żalem kończę to opowiadanie. Mile mnie zaskoczyło bo nigdy bym nie pomyślała, że wyjdzie z tego aż tyle części. Nie pomyślałabym też, że aż tylu osobom się spodoba moje opowiadanie. Dziękuję  435 komentarzy za 25441 odwiedzin, za 29 obserwatorów. Chcę podziękować wszystkim, którzy czytali to opowiadanie, a w szczególności patrysi która była ze mną od samego początku, Pauli, Marzence i wielu innym. Mogłabym wymieniać bez końca. Dziękuję każdemu anonimkowi za miłe komentarze. Bardzo one mnie motywowały do pracy. To było wspaniałe osiem miesięcy.  Zaczynam się rozklejać. Nie żegnam się jeszcze z wami, bo mam jeszcze kilka blogów.  Teraz powiedzmy ładnie dobranoc dla chłopaków.

Ps. Ja z taką prośbą, każdy kto przeczyta ten post czy mógłby zostawić po sobie komentarz byłabym bardzo wdzięczna. Wasza zwariowana pisarka Klaudyś