13.Polska

Alyssa Reid- Alone Again 
Liliana
Asia już ubrana w sukienkę w kratkę ciągle mnie poganiała. Dobra całą noc czytałam swoją książkę i zaspałam. Ubrałam się w białą sukienkę z czarnym paskiem na nogi założyłam jedne ze szpilek, które kupił mi Harry. Spojrzałam w lustro, myślałam że od sztucznego uśmiechu zaraz pęknie mi twarz. Podkładem zakryłam cienie pod oczami, długie blond włosy spięłam w niedbałego koka i gotowa wyszłam z małej łazienki. Asia siedziała na krześle, szeroko uśmiechnięta. Dzisiaj muszę jej wszystko powiedzieć. Tak wszystko jej powiem. 

Z dumą patrzyłam jak wychodzi odbierać liczne nagrody. Miałam bardzo zdolną młodszą siostrę. Nie mogłam zburzyć jej tego szczęścia. Zostawiłam ją u jednej z koleżanek i sama poszłam załatwiać wszystkie sprawy związane z pogrzebem. Zauważyłam, że jakoś magiczne rozmnożyły mi się pieniądze. Poszłam do banku to wyjaśnić.
- Tak wczoraj dostała pani przelew na 100 000 funtów.
- Przepraszam, ale skąd?
- Już sprawdzam.- oznajmiła i zaczęła stukać w klawiaturę.- Z wydawnictwa, tytułem zaliczki za książkę. Tak jest napisane.
- Dziękuję.
Stałam na przeciwko witryny w księgarni i wpatrywałam się w swoją własną książkę. Szok malował się na mojej twarzy jak ludzie wychodzili trzymając ją w ręku. Wszystko to dzięki Harry'emu.
Siedziałam na jednej z ławek w parku, co ja się przyczepiłam tych ławek. Parę miesięcy temu miałam mniejsze zmartwienia, teraz zastanawiałam się jak powiedzieć siedmiolatce, że nigdy nie zobaczy swojej mamy. Sama nie mogłam tego zaakceptować, a co mówiąc Asia. Przez ostatnie dni połykałam łzy, teraz dałam im spokojnie płynąc. Załatwiłam wszystko, pogrzeb jutro. Wstałam z ławki i poszłam w kierunku domu. 
Zapinałam guziki czarnej koszuli. Spojrzałam na swoje odbicie w lustrze, czerwone oczy od płaczu i przy czarnych ciuchach byłam jeszcze bardziej blada. Do pokoju weszła Asia, na sobie miała czarna sukienkę i czarny sweterek.
- Lili ja nie chcę tam iść.- stwierdziła.
- Mama by tego chciała.
- Ale ja nie chcę Lili proszę.- w jej brązowych oczach znowu zebrały się łzy.
- Dobrze, to zostaniesz w domu, a ja pójdę.
- Dobrze.
Stałam nad grobem, wszyscy już poszli. Przykucnęłam i na ogromną ilość wieńców położyłam jedną czerwoną róże.
- Nie pozwolę jej na takie życie, zabiorę ją stąd, daleko od niego. Obiecuję.
Wstałam i wróciłam do domu. Wchodząc usłyszałam płacz Asi. Wściekła weszłam do środka.
- Zostaw ją.- powiedziała stając między ojcem a córką.
- Bo co mi zrobisz gówniaro.
- Asia idź się pakuj.
- Nie tym razem nie wyjedziesz, nie pozwolę ci na to.- powiedział i mocno złapał mnie za nadgarstek wykrzywiając mi przy tym rękę.
- Bo co nie będziesz miał worka treningowego. Nie wystarczy. Aśka zrób to co powiedziałam.
- Zamknij się.- poczułam jego dłoń na mojej twarzy.
Harry
Trzymałem Darcy na kolanach, praktycznie już spała. Podniosła na mnie swoje czekoladowe oczka i zapytała.
- Tato, a kiedy wlóci mama? Mogę jej już tak nie nazywać tylko niech wlóci. 
- Nie wiem kochanie. - sam tęskniłem za Lili. Louis miał racje, zakochałem się w niej.- Córuś może pójdziesz już spać, późno już.
- Dobla tata, a poczytasz mi.
- No jasne, że tak.- wziąłem moją kruszynkę na ręce i poszliśmy na górę.
Po dwóch przeczytanych bajkach Darcy w końcu zasnęła. Zszedłem na dół i zacząłem zbierać zabawki porozrzucane po całym salonie kiedy zadzwonił dzwonek. Z miśkiem w ręku poszedłem otworzyć. W drzwiach stała Lili, miała rozmazany makijaż, a na rękach trzymałam jakąś dziewczynkę.
- Nie miałam dokąd pójść.- powiedziała.
Niewiele myśląc wziąłem od niej dziewczynkę. Teraz mnie obejmowała za szyję smacznie śpiąc, Lili przekroczyła próg domu.
- Nie powinnam nawet przychodzić, ale na prawdę...
- Cicho bądź.- rozkazałem.- Zaraz wrócę.
Zaniosłem śpiącą dziewczynkę do jednego z pokoi. Przykryłem kołdrą na jej twarzy było kilka siniaków. Zszedłem na dół, Lili stała w tym samym miejscu.
- Chodź.- powiedziałem łapiąc ja za dłoń i prowadząc do salonu
Teraz w lepszym świetle mogłem się jej przyjrzeć ona też miała na twarzy sine ślady. Aż się we mnie zagotowało. Poprowadziłem ją do kanapy. Usiadła na niej i zaczęła płakać, przyciągnąłem ją do siebie i przytuliłem.
- Co się stało?
- Mama nie żyje.- wydukała.- Wróciłam z pogrzebu, Asia nie chciała iść on ją uderzył. Harry ja nie mogłam, żeby i ona tak żyła. Nie wiedziałam gdzie ją zabrać. Nie powinnam.
- Powinnaś, Lili w świetle prawa jesteśmy małżeństwem.
- Harry ja nie mogę dalej udawać, wiem jak się umawialiśmy. Darcy traktuje mnie jak mamę powinnam zniknąć z waszego życia. Później będzie mi jeszcze trudniej.
- Czemu chcesz odchodzić?- zapytałem.
- Bo ja chyba coś do ciebie czuję.
- To tym bardziej nie odchodź.- stwierdziłem.
- Harry to nie ma sensu. 
- Jak dla mnie ma bo ja się zakochałem.
- Właśnie o tym mówię. Po co ja tutaj?
- W tobie się zakochałem.- powiedziałem a ona patrzyła na mnie zaszokowana.
- W mnie, czemu?
- Bo jesteś piękna, bo walczysz o swoje, bo kochasz moje dziecko. Jesteś idealna. Mogę tak wymieniać bez końca, bo tak na prawdę nie powodu za który cię kocham. 
- Harry ja nie mogę myśleć o sobie, jestem odpowiedzialna za Asię.
- Zacznij w końcu myśleć o sobie. Co Asia ma do tego. Będziesz ty, ja, Darcy i Asia. Daj temu szansę. Lili kocham cię i jeżeli ty czujesz cokolwiek do mnie to dajmy temu szansę. Przecież jakoś dawaliśmy radę.
- Ale udawaliśmy Harry.
- Nie, przynajmniej nie ja.
- Harry jestem pokręcona.
- I za to cię kocham.- za nim zdążyła znaleźć kolejny powód aby nie spróbować zamknąłem jej usta pocałunkiem.- Nawet nie zdajesz sobie jak bardzo.
- Harry ja się boję.
- Nie masz czego, jestem przy tobie i już nikomu nie pozwolę cie skrzywdzić, a ten co zrobił ci to.- dotknąłem jaj sinego policzka.- Pożałuję.
- Nie trzeba.
- Trzeba. A teraz trzeba odpocząć.
Wziąłem ją na ręce i zaniosłem do sypialni. Konkretniej do swojej sypialni.

---

No i jest kolejny, też jakiś taki dłuższy. No mam nadzieję że się podobał. Mile widziane komentarze i do następnego.