Rozdział 16 Piosenka

Zayn

    Siedzieliśmy na ławce w parku i popijaliśmy mrożoną kawę. Rozmawialiśmy o byle czym, ale to były cudowne chwile.

- Emi powiesz mi co masz do palenia. Wiem dla czego ostro reagują chłopacy, ale ty?- spojrzałem na nią.

- Paliłam kiedyś, jakieś dwa lata temu. Po jednej z imprez trafiłam do szpitala z niewydolnością oddechową. Okazało się, że mam astmę i nie mogę palić. Lekarz postawił mi ultimatum palenie lub taniec. Odpowiedź był prosta. Wybrałam taniec. Zayn to świństwo powoduje spustoszenie w twoim organizmie a w szczególności w płucach. W twoim zawodzie płuca są bardzo potrzebne. - wyjaśniła mi
- Próbowałem to rzucić, ale zawsze jest coś co sprawia, że sięgam po papierosa.- chciałem coś jeszcze dodać, kiedy zadzwonił mój telefon.
- Paul co się stało?- dziwne.
- Przychodź do studia mamy coś ważnego do obgadania.- powiedział podekscytowany.
- Po co ja już skończyłem na dziś, jestem na spacerze z Emi.
- Zaynie Malik masz natychmiast pojawić się w studia, twoja dziewczyna niech przyjdzie z tobą.- nakrzyczał na mnie, ten facet jest coraz bardziej wkurzający.
- Ok zaraz będę.- powiedziałem i się rozłączyłem.- Emi muszę iść do studia.
- Szkoda, miło się z tobą gadało.
- To chodź ze mną, dziewczyny pewnie też są w studio.- powiedziałem, a ona patrzyła się na mnie niepewnie.
- Dobra.- odpowiedziała i wstała z ławki, poszliśmy do studia. Wszyscy byli w jakiś wyśmienitych humorach tylko Izz patrzyła na to z dziwną miną.
- Cześć, powiedzcie co się stało?
- Izz mówiłaś, że Emili nie jest z Zaynem.-nagle powiedział nieco wkurzony Paul.
- Bo nie jestem. My się tylko przyjaźnimy.- powiedział Emi, a mi zrobiło się smutno.- Cześć Paul.- powiedziała, a mężczyzna przytulił ją.
- Cześć, widziałem cię w telewizji. Moje gratulacje.
- Dzięki, a teraz mów o co chodziło, bo Malik zaraz wyjdzie z siebie i stanie obok.
- Dwóch Malików. Z jednym jest problem a co mówić z dwoma. Już w życiu nie dostaniemy się do łazienki.-powiedział udając rozpacz Lou. Na jego słowa całe towarzystwo wybuchnęło śmiechem.
- Ok, więc Paul wymyślił pomysł na piosenkę na galę.- wyjaśnił Liam
- Super. Mogę dostać więcej szczegółów?- zapytałem.
- Więc Izz zgodziła się z nami zaśpiewać Moments.- wyjaśnił Nialler
- Nieźle, to może wyjść świetnie. Zaczynamy.

Izabella 

    Miałam szczerą nadzieję, że Zaynowi nie spodoba się pomysł a on był zachwycony jak cała reszta. Zaczęliśmy nagrywać.

Ja

Zatrzaśnij drzwi wyłącz światło

Chcę być z tobą 

Chcę poczuć twoją miłość

Chcę leżeć obok ciebie

Nie mogę tego ukryć, chociaż próbuję 

Serce bije mocniej

 Czas ucieka

Drżące ręce dotykają skóry

To sprawia, że jest trudniej

I łzy spływają po mojej twarzy

Harry

Gdybyśmy mogli żyć tak jeszcze przez  jeden dzień

Gdybyśmy tak mogli cofnąć czas

One Direction

Wiesz, że będę

Twoim życiem, twoim głosem, twoim powodem by być
Moja miłość, moje serce oddycha dla tego momentu w czasie

Aż znajdę słowa które chcę ci  powiedzieć

Zanim mnie opuścisz

Niall

Zamknij drzwi

Wyrzuć klucz

Nie chcę być wspomnieniem

Nie chcę być widziany

Nie chcę być bez ciebie

Mój rozsądek jest zachmurzony

Jak niebo dzisiejszej nocy

Louis 

Dłonie są ciche

Głos jest sparaliżowany

Próbuję krzyczeć z wnętrza płuc 

ale to sprawia, że jest trudniej

I łzy spływają po mojej twarzy

Harry

Gdybyśmy mogli żyć tak jeszcze przez jeden dzień

Gdybyśmy tak mogli cofnąć czas

One Direction

Wiesz, że będę

Twoim życiem, twoim głosem, twoim powodem by być
Moja miłość, moje serce oddycha dla tego momentu w czasie

Aż znajdę słowa które chcę ci  powiedzieć

Zanim mnie opuścisz

Zayn

Przebłyski, które zostały w mojej pamięci

Wracam z powrotem do tych czasów

Gdy bawiłem się na ulicy

kopiąc piłkę tańcząc na palcach, stojąc na krawędzi 

Stos moich ubrań leży na brzegu Twego łóżka

Gdy czuję, że upadam

Obracam to w żart.

Wszyscy

Wiesz, że będę

Twoim życiem, twoim głosem, twoim powodem by być
Moja miłość, moje serce oddycha dla tego momentu w czasie

Aż znajdę słowa które chcę ci  powiedzieć

Zanim mnie opuścisz

    Skończyliśmy, trzeba przyznać, że całkiem dobrze się z nimi pracowało. Wyszliśmy, a tata, Paul, Emi i Cama patrzyli na nas oczami wielkimi ze zdziwienie.
- I jak?- zapytałam

________________________________________________________________________________
Rozdział dedykuję Marzenie. Całuski
                                                              Klaudia.